Öncelikle bana sayfanızda yer verdiğinizden dolayı ve muhteşem geçen röportaj için çok teşekkür ederim. Yakın Doğu Üniversitesi Psikoloji bölümü mezunuyum. Kendinizden bahseder misiniz dediğinizde aslında hiç başaramadığım şey ile karşı karşıya kaldığımı fark ediyorum. Çok kendimden bahsetmeyi beceremeyen ama çok iyi bir dinleyici ve farklı pencerelerden baktırabilen biriyim. Belki okumuş olduğum bölümden kaynaklı olduğunu düşünüyorum. İnsanların Güvenini asla kaybetmek istemeyen ve dünden daha başaralı olmak için çabalayan bir bireyim.
   
Ne kadar zamandan beri fotoğraf çekimleriyle uğraşıyorsunuz?

9 senedir fotoğraf çekimleri ile uğraşıyorum ama son 6 senedir profesyonel olarak yapıyorum.
   

08.06.2011 tarihinde ilk makinem ile tanıştım.

   

’’Bu hayatta gülmenizi isteyen tek kişi fotoğrafçıdır’’ der bir Fransız bilge. Bende insanları gülümsetmek için bu yolda yürümeye kara verdim ve yürümek için çalışıyorum. Beni buralara kadar sürükleyen aslında almış olduğum olumlu ve güzel geri bildirim ile birlikte kendimde de bu özelliğimin iyi olduğunu fark edişimdir diyebilirim._

   

Uzmanlık alanım Psikolojidir fakat ülkemizin ekonomik şartlarından dolayı bu mesleği yapmak biraz zor.
   

Kıbrıs dışında çekim yapabilmek yeni bağlantılarım ve projelerim var. İnşallah bu geçirdiğimiz kötü günlerin bitmesi ile birlikte projelerimi de hayata geçirmeyi planlıyorum.
   

Hayatımı fotoğraf çekimleri ile idame ettirmediğimden dolayı genellikle hafta sonlarında vakit ayırma şansım oluyor.

  

’’Fotoğraf, geçmekte olan gerçek anın yakalanmasıdır’’ der Jasques-Hendri Lartigue. Bende elimden geldiğince gerçek olan anı yakalamaya çalışan bir fotoğrafçıyım.
   

Fotoğrafın, resme göre en temel farkı gerçekliğe olan yakınlığıdır. Her şeyin görüntüsü, insanın yaratıcılığı işe karışmaksızın, kendiliğinden meydana gelmesidir.
   

Çekmiş olduğum fotoğraf net ise, fotoğrafa baktığım zaman benim için yeterli geliyorsa ve karşı tarafın yüzünde gülümse yaratabiliyorsam benim için o fotoğraf iyidir.
   

Bu kelimeler ila anlatılacak bir duygu değil. Mükemmel duygular yaşıyorum. Mutlu anlarını ve ölümsüzleştirmek için beni tanımadıkları halde o samimi iletişim kurmaları o an içerisinde ailenin bir üyesi gibi olduğumu hissettiriyor.

  

Çekim yaparken çok zorluklar ile karşılaşmadım. Alanım model fotoğrafçılığı olduğundan dolayı karşı tarafa gerekli güveni ve kendini rahat hissetmesini sağlayabildik sonra zorluk da yaşayacağımı düşünmüyorum.
   

Komik anlar daha çok doğum günü çekimlerinde oluyor. Çocuğun kameraya bakması için tüm maskaralıkları yapıyoruz. En kötü şansızlığım sanırım ömrüm boyunca unutmayacağım. Çekim bitti eve geldim ve kartı pc e taktığımda ‘’eror’’ vermesi ile tüm seslerin kesildiğini ve sadece kalp atışlarımın sesini duyduğum andı. Dilerim ömrüm boyunca bu durumla bir daha karşılaşmam.. Bu arada silinen fotoğrafların çekimi tekrardan yaptık ????