Tabi röportaj başlayınca birikimler ve yaşananlar bir anda sizi alıp götürüyor. Peki, neler konuştuk Umut Bey ile? Hemen başlayalım. “Şirketim için yapacaklarım bundan sonra yapacaklarımın garantisidir.  Ben bu işi mimarımla birlikte yapıyorum. Ekip çok önemli!“ diyorsunuz. Ekip neden bu kadar önemli?
  

Net bir cevap vermek isterim bu soruya. Bir şirketin çok parası çok malı olabilir. Ama ekip ruhu yoksa ve ekibine inanmazsa hayatta hiçbir şeyi başaramaz. Çünkü bu başarıyı Oza Kahve tek başına sağlamadı. Diğer şirketlerde bu şekilde düşünmelidir. İçerideki üretimde olan, pazarlama ekibine, ada halkına, üniversite öğrencilerine inanmanız ve sürekli destek vermeniz gerekir.

İnançlı bir şekilde adımlarınızı atarken Türkiye pazarına da girdiniz. Ankara Tunalı’da bir şube açtınız. Bize gelen bilgiler Avrupa da yeni atılımlar olacağı yönünde; ne dersiniz?

Biliyorsunuz bir süre önce Girne’deki Oza  Cafe’nin  açılışı, ve bunun mimarı,  mimarım, ekip arkadaşım ailem her şeyim diyeceğim  Miraç Demirkol ile  (Miracle Design) ile birlikte bu yolda yaklaşık 1,5 yıllık ciddi bir çalışma ile bu hareketi başlattık. İlk ağacımızı Girne’de ektik ve sonra da çiçek açan ikinci adım Ankara oldu. Oza markası’nın oluşumunda büyük etkisi olan Miraç Demirkol’un büyük emekleri var, ona ne kadar teşekkür etsem az. Çünkü ona inancım sonsuz ve iyi bir karar verdiğimi biliyorum. 

Kıbrıs’lı bir işadamı olarak sizce devletin üreticiye ve sanayiciye destek nasıl olmalı?

Devlet desteği devletin sahip çıkması çok önemli. Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün de dediği gibi; “Bir ülkenin var olması için sanayisi olmalıdır. “ Bu sözden yola çıkarak bizlerin de dışarıdan gelecek etkenlere karşı güçlü olmamız için bizim devletimizin yanımızda olması gerekir. Evet şu anda bir bakanımız bize bu konuda destek ancak bunu tüm bakanlarımızın ve devlet birimlerinden istiyoruz.

Kısacası yurt dışı ihraç atlarımızda açılacak şubelerimiz ve diğer yatırımlarımızsa devletimizin acilen, dış ülkelerdeki, ataşeliklerimiz, konsolosluklarımız, temsilciliklerimizde “Ticari Ateşe” konusuna bir önce eğilmesi gerekiyor. Eğer ateşe olmazsa biz olamayız. Çünkü ateşe ülkelerde paar bulur ve biz de ona göre hareket edip yatırıma hazır olacağız. Bunlar gerçekleştiğinde inanılmaz bir yol alacağız. İstihdam yapıp işsizliklerin önüne geçilmesine katkı sağlayacağız. Devletin işadamlarının yanında olması gerektiğine inanıyorum.

“Mimarınız Ankara bizim için büyük Pazar; emin misin?” diye size sormuş. Siz de “Ben her şeyi bilmem, öğrenmeye devam ederim; adım atalım!“ demişsiniz. Neden?

Riskler benim savaşçı ruhumu kampçılıyor; riskleri seviyorum. Bugün Türkiye büyük bir Pazar. Bizden daha büyük firmalar var. Bu hamlede Mimarım Miraç Demirkol ile birlikte büyük bir mücadele verdik ve bu başarıya koştuk. Ankara Tunalı’daki “Oza Cafe” yoğun ilgi görüyor. Mimarimiz tamamen İngiliz ve Fransız konseptinden oluşan ve kahveyi anlatan bir serüven haline geldi. Miraç ile biz önce hikayesini oluşturduk sonra 1,5 yıllık çalışmada yaşananları bir kitap içinde de toplayacak hale geldik. 

Umut Oza’dan , iş dünyasına moral verecek bir cümle kurmasını isteyebilir miyiz?

Yılmadan çalışmaları hatta koşmaları gerekir. Müşterinin ayağını gitmeleri gerekir. Beklemek ve oturmak zaman kaybı. Risk almadan olmaz.

Peki ambargolara rağmen risk almak başarıyı kampçılar mı?

Kampçılar. Bir yola çıkarken; gidiyim mi gitmeyim mi, geleyim mi gelmeyim mi? Demekle olmaz; hedefe odaklanmak gerekiyor. 

2011’de “Yılın Girişimcisi Ödülü” size verildi. Sonrasında neler değişti hayatınızda?

Kendimdeki girişimciliği askerde keşfettim; hatta askerdeyken komutanım keşfetti. Bu benim için büyük bir moral oldu. Askerlik bitiminde pazarımı büyütmeye kara verdim. Açıkçası babam bu kararı pek doğru bulmadı. Ama ona başaracağımı söyledim. 1991 / 2005 yılına kadar hem üretim hem de pazarlama işini tek başıma yaptım. 2006’de ilk pazarlamacımı aldım ve artık kazandırmam gerektiğine inandım. Aksi takdirde girdapta kaybolma riski vardı. Ekibimi kurdum ve üretim kapasitesi arttı. 2011’de aldığım ödül Oza Ailesi’nin yaptıkları ile ilgilidir. Şu çok önemli; “ekip arkadaşlarım, bizi destekleyen, markamızı bilen bilmeyenler tarafından” bize layık görülmüştür. 

Umut Oza,  “Ben bu ülke’nin kahve elçisiyim.” dediniz. Neden?

Çünkü, ülkemi, halkımı, toprağımı çok seviyorum. Ülkenin o kadar güzel nimetleri var ki bir çoğumuz bunun maalesef farkında değil. Artık ”ben”  merkezden çıkıp “biz” olmamız gerekir. 1980’lerde yaşanan aile, arkadaşlık ve komşuluk bağlarının güçlenmesi gerektiğini düşünüyorum. Her şey maddiyatla bitmiyor, manevi olarak da birbirimizi desteklememiz gerekiyor. 

Gittiğiniz uluslar arası fuarlarda “KKTC Bayrağını” yanınızdan ayırmıyorsunuz ve sergiliyorsunuz. İş dünyasında sahiplenme ve paylaşım ne kadar önemli?

Ben Atatürkçü bir ailenin evladıyım. Fabrika girişinde bile Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti ve Türkiye Cumhuriyeti bayrağıyla herkesi karşılıyorum. Bu bayrağı ülkemde olduğu gibi gittiğim yerlerde aynı şekilde temsil etmeye çalışıyorum. Bunu her vatandaş aynı şekilde yapsa daha güçlü oluruz. Otomatik olarak ambargoları kırmış oluruz ve kendi aramızdaki “lobiciliği” güçlendirmiş oluruz. Bize bunun olmaması zarar veriyor ve maalesef kazanmamızı engelliyor. 

Metropolitan Gazetesi ile ilgili düşüncelerinizi alabilir miyiz?

Beytullah Şengül (Metropolitan Genel Yayın Yönetmeni) 5 yıl iletişime geçmek için mücadele verdi. Onda da o savaşçı ruh var. Bir ay önce onunla facebook’tan yazışırken telefonlarımızı aldık ve 45 dakikalık bir görüşme oldu ve ben o sırada Antalya’daydım. Girne şubesi açılışımızda da beraberdik ve saatlerce sohbet ettik. Bendeki ruh onda da var. İyi ki tanıştık. Bu arada Metropolitan  Gazetesin’de ada halkımızın güzelliklerini dile getiriliyor. Büyük başarıları olacak; sizlerleyim. 

Umut Oza’nın Kahve tadındaki son sözleri nedir? 

İyi ki varsınız, iyi ki bizi taşıdınız. Gerek arabalarında gerek tatile giderken her yere taşıdınız. Tüm yakınlarımız ve dostlarımız en iyi şekilde yaptılar. Herkese çok teşekkür ederim. Ben de Umut Oza olarak, “Oza Kahve” yi küçük bir ada’da başlayan hikayesini dünya ile buluşturacağım; dünya markası yapacağım. 

Miraç Demirkol / RÖP

Umut Oza’nın başarılı mimarı Miraç Demirkol inanılmaz bir mütevaziliği olan bir beyefendi. İlerleyen günlerde başarı hikayesini sizlerle buluşturacağız ancak şimdi bir ön tanışma yapalım dedik. 

Miraç Demirkol Kıbrıs sevdalısı bir işadamı. Ada’ya adım attığı ilk anda da bu ada’da uzun soluklu yaşama kararı almış. Hatta ticareti de burada öğrenmiş. DAÜ içi mimarlık bölümünü 1.olarak bitiren Demirkol bir süre Amerika’da mutfak üzerine çalışmalar yaptı. Ardından Finladiya’da bir restoranın iç mimarlığını yaptı. Kıbrıs’a geri döndükten sonra kendi işini kurdu. Bir mobilya mağazası açtı. Tamamen kendi tasarımları ve özel üretimleri olan çalışmalarına devam ediyor.  Miraç Demirkol güzel projeleri ile adamıza katkı koymaya devam ediyor.